چهارشنبه، مرداد ۰۹، ۱۳۹۲

به مادران سوگوار / شعر / مجید نفیسی

به مادران سوگوار

 زمانه ترا چون انار سرخی
در آستانه ی استودان* فروشکست
تا کرکسان، نه از خون شهیدان
که از دل گرم تو بنوشند.

جمعه، مرداد ۰۴، ۱۳۹۲

رساندن تقاضای مادران چهار جوان در معرض اعدام به دکتر احمد شهید

IMG_0514
To:  His Excellency Ban ki-mon, Secretary General of United Nations 
 CC: Her Excellency  Navi Pillay,  UN High Commissioner for Human Rights
        Dr. Ahmad Shaheed, UN Special Rapporteur for Human Rights in Iran

چهارشنبه، مرداد ۰۲، ۱۳۹۲

استمداد مادران ۴ جوان محکوم به اعدام


مادر ۴ جوان محکوم به اعدام در شهر شادگان در نامه‌ای خواستار حمایت برای نجات چهارجوان و شنیده شدن صدای مظلومیتشان توسط همه نهادهای مدنی و بین‌المللی و تلاش همه جانبه برای توقف اعدام فرزندانشان شدند.
متن کامل این نامه که در اختیار ”کمپین صلح فعالان در تبعید” قرار گرفته ، به شرح زیر است:

شنبه، تیر ۲۹، ۱۳۹۲

ملاقات حامیان مادران پارک لاله در لس آنجلس / ولی، با دکتر احمد شهید در دانشگاه یوسی ال ای

روز جمعه 19 جولای، به دعوت دانشجویان ایرانی فارغ التحصیل دانشگاه ایالتی لس آنجلس،  برنامه سخنرانی و گفت و شنودی با آقای دکتر احمد شهید، گزارشگر ویژه بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران از سوی سازمان ملل،  در دادهال یو سی ال ا برگزار شد.  

پنجشنبه، تیر ۲۷، ۱۳۹۲

مراسم چهارمین سالگرد کشته شدن سهراب اعرابی


 با اینکه فراخوانی ندادند، تلفنی کسی را خبر نکردند، اس ام اس نفرستادند، میل نزدند؛ خانه پر شد و جایی برای نشستن حتی بر روی زمین نبود. برخی بر اساس اطلاعات پیشینی و برخی زبان به زبان خبردار شده بودند. چهار سال گذشت. در این مدت چه بر این مادر و خانواده گذشته است، خود روایت دیگری دارد که جای گفتن اش اینجا نیست. 

پنجشنبه، تیر ۱۳، ۱۳۹۲

مطالبات خود را پیگیرانه دنبال کنیم

http://www.youtube.com/watch?v=Z0DYfUANhnU#at=244
Song for Iran Nedaye Sohrab 
ندای سهراب
مردم شریف و آزاده ایران! اگر امروز مطالبات خود را پیگیرانه دنبال نکنیم، فردا دیر است!

در سال های اخیر، انتخابات ریاست جمهوری در ایران همیشه با حرف و حدیث های فراوانی روبرو بوده است، اما در سال 88 و به دنبال تقلب گسترده در آن، این انتخابات به یکی از  بزرگ ترین چالش های جمهوری اسلامی در طول حیات سی و چند ساله خود تبدیل شد. چهار سال پیش مردمی که رای داده بودند، می خواستند بدانند رای شان چه شد و مردم معترضی که انتخابات را دموکراتیک نمی دانستند و رای ندادند، برای همراهی با جنبش مردمی و در اعتراض به دیکتاتوری جمهوری اسلامی به خیابان آمدند و صدای اعتراض شان را بلند کردند.